Van Ninove naar Anhee 129 km en 867 hoogtemeters

Donderdag 4 juli Ninove-Anhee

Helemaal volgens tijdschema stond ik deze morgen om acht uur klaar aan de overweg. De weg tot Halle had ik al vaak gefietst, dus kende ik de eerste klim naar de witte bollen in Kester al goed en wist ik wat me te wachten stond.

Voorbij Halle mocht ik het jaagpad op langs het kanaal Brussel Charleroi. Reeds van ver zag ik het bekende beeld van het hellend vlak van Ronquieres (ik vind de accent toets niet).
Een eendenfamilie stak rustig het jaagpad over, ze waren helemaal niet gehaast. Ik gaf ze rustig de tijd om over te steken en zag ze de oever afdalen en een voor een in het water glijden.

Wat verderop baanden twee zwanen zich een weg door het eendenkroos,

Ik genoot verder van de rust, het water, de kwetterende vogels...

en vleide me wat later neer aan de rand van de weg om mijn knorrende maag wat voedsel te gunnen.

Seneffe

 en verder naar Charleroi

en zo ziet Charleroi er uit:

De route liep verder door Charleroi langs de autoweg, in de drukte, Later volgde nog een stuk langs het water, maar nadien moest ik weer de autoweg zonder fietspad nemen, tot ik een zijweg kon inslaan naar Sart Eustache, waar ik na een forse klim aankwam op het pittoreske kerkpleintje.

Tijd voor een vieruurtje en een plasje (de pastoor heeft niets gezien)

Komaan, ik moest nog even doortrappen, soms ging het nogal flink omhoog, een goede training voor morgen.

Oef! De kerk van Anhee! De eerste toer zit er op!

Toen ik een anderhalve week geleden deze toer al eens reed (ik wou immers weten of het haalbaar was), had de bakker op het pleintje geen ijs meer, "alles uitverkocht"! De ontgoocheling was groot! Nu was de vreugde des te groter toen bleek dat er zelfs nog mokka ijs voorradig was. Amaai dat heeft gesmaakt, lang geleden dat ik zo`n lekker ijs had gegeten.

Ik werd hartelijk ontvangen door de gastvrouw van "vriendenopdefiets" en na een deugddoende douche ging ik naar buiten voor een rustige wandeling langs de Maas.