Van Mons naar Saint-Hippolyte-du-Fort 60 km 504 hoogtemeters

Maandag 22 juli Mons - Saint-Hippolyte-du-Fort

Ik werd gisteren enorm verwend door Dominique, mijn gastvrouw in Mons, ik kan dit adresje ten zeerste aanbevelen. Na een heerlijke plons in het zwembad, kreeg ik een smakelijk maal aangeboden met aperitief, ik had witte wijn gekozen, voorgerecht dat bestond uit tomaten uit eigen tuin en lekkere geitenkaas, gevolgd door een omelet met basilicum en kaas met daarbij eigen groenten, ik kreeg de omelet niet helemaal op en toen kwam ook nog de kaasschotel tevoorschijn! En tot overmaat nog ijs met gebak en thee nadien, Ik stond bijna op ontploffen!

Gelukkig heb ik toch goed kunnen slapen.

Deze morgen was de wielewaal al volop aan het zingen in een boom dicht bij het huis, maar hij liet zich niet zien. Dominique vertelde dat ze hem elke morgen en avond hoort zingen, maar hem niet ziet, hij stopt zich telkens weg. Ook de groene specht is een regelmatige bezoeker, ik heb hem spijtig genoeg niet gezien. Ik hoor deze laatste heel vaak lachen, maar ik kan hem maar niet spotten.

Na het ontbijt neem ik met spijt in het hart afscheid van Dominique en haar paradijsje.

Ik zette stilaan koers naar het Zuiden

De Gardon

De typische zonnebloemvelden

Oef, terug in alle rust

Hij lag wel een beetje schuin, bijna tegen de grond, maar ik vond het wel een mooie distel.

Het lijkt wel le plat pays, met hier en daar een bult

Mijn geliefkoosde baantjes

Haha, ik heb al de hele tijd het geluk gehad dat ik net voor of net na de "tour" ergens aankom, vandaag opnieuw.

De dame waarbij ik vandaag logeer, had gisteren via de site van airbnb laten weten dat Anduze en "la Bambouseraie d' Anduzéa" in de buurt van mijn route lag en dat het misschien een goed idee zou zijn om daar een bezoek te brengen, temeer omdat ik vandaag maar een veertigtal kilometers diende af te leggen. Ik volgde haar raad en reed dus om naar Anduze, een stad die ik eigenlijk niet echt een omweg waard vond. Bovendien is er altijd druk verkeer in de stad en dat probeer ik zoveel mogelijk te vermijden.

En ik bezocht het bamboepark, gelukkig mocht ik mijn bagage achterlaten bij de dame die de souvenirwinkel openhield, ze wou dit bij uitzondering doen, vertelde ze.

Er groeiden zelfs papayas, bananen en ananas

Het was nog een heel eindje fietsen van Anduze naar mijn logement en ondertussen was het al lekker warm geworden. Ik zocht een klein beetje lommer op, wat heel raar te vinden was, om mijn boterham op te eten, ik had echter heel weinig honger, maar wel heel veel dorst. 

Mijn granenkoffie had ik tijdens de middag volledig leeg gedronken en het fruitsap dat ik mee had was voordien al helemaal op. Ik had in de namiddag enkel nog een klein koel flesje water, dit was echter niet genoeg tijdens de hitte en het klimmen. In het eerste dorpje dat ik tegenkwam was de plaatselijke winkel gesloten tot vier uur in de namiddag, het was toen net over drie. Ik ben dan maar bij het eerste het beste huis gaan aankloppen om fris water te vragen, de vriendelijke dame vond het maar normaal dat ik erom vroeg met deze temperaturen. Je hoeft nog even te klimmen, vertelde ze me vol medeleven, en dan gaat het naar beneden tot in Saint-Hippolyte-du-Fort. Oef!