Van Cluny naar Montceaux (Montmerle) 61,8 km 772 hoogtemeters
Maandag 15 juli Cluny - Montceaux
Gisterenavond was het volle bak vuurwerk in Cluny, maar met gesloten luiken en de oordoppen in, heb ik goed kunnen slapen, het was zelfs de beste nacht in het beste bed.
Net buiten het centrum passeerde ik een groep kinderen die samen met hun monitoren hun ochtenddansje aan het doen waren, sommigen deden heel enthousiast mee en anderen stonden er gewoon op te kijken.
Een beetje verder begon mijn geliefkoosd pad
Volop in het groen
Het ging gestaag naar omhoog en natuurlijk ook naar beneden, "what goes up, must come down" , een geluk dat mijn remmen goed werkten.
Ik was toch wel heel blij dat ik die berg niet over moest! Even stoppen, zonnebril af en lichten aan. Gelukkig had ik mijn jasje nog aan, het was er immers lekker fris. Het was wel opletten geblazen om de waterdruppels te vermijden die van het plafond naar beneden drupten.
oef, terug in het zonlicht
Overal kon je wijn proeven, het was hier immers de Bourgogne, was ik op al die uitnodigingen in gegaan, dan zat ik zo zat als een kanon op de fiets! Ze zouden me waarschijnlijk niet zo graag hebben zien komen, veel wijn kon ik immers niet meenemen.
19 kilometer lang mocht ik de "voie verte" volgen
Al van ver zag ik dit mooie kerkje, ik maakte een toertje om het goed te kunnen fotograferen, dat was wel een hellinkje waard, vond ik. Ik vroeg aan een inwoonster, die toevallig net aankwam en uit de wagen stapte, hoe dit dorp heette, ze bleek bijzonder fier te zijn op Fuisse (met accent aigu)
En om zeker niet te vergeten waar ik me bevond:
Net op tijd!
Een openbare wasplaats, duidelijk niet meer in gebruik, het bassin was immers leeg.
Nog steeds geen glaasje proeven?
In Julienas kon je zelfs proeven in een verlaten kerk.
Even lekker in het gras liggen, dat deed deugd
En dan terug op weg, de meeste hoogtemeters waren al genomen, maar er volgden er nog!
Wat een verscheidenheid aan kerken
Alles herinnerde aan de wijnbouw
Ik was dus van Bourgogne naar Beaujolais gefietst
En opnieuw een totaal andere stijl
Zo kwam ik eindelijk weer aan de Saone
En in Montceaux, waar ik nu lekker geniet in de tuin
Gisterenavond was het volle bak vuurwerk in Cluny, maar met gesloten luiken en de oordoppen in, heb ik goed kunnen slapen, het was zelfs de beste nacht in het beste bed.
Net buiten het centrum passeerde ik een groep kinderen die samen met hun monitoren hun ochtenddansje aan het doen waren, sommigen deden heel enthousiast mee en anderen stonden er gewoon op te kijken.
Een beetje verder begon mijn geliefkoosd pad
Volop in het groen
Het ging gestaag naar omhoog en natuurlijk ook naar beneden, "what goes up, must come down" , een geluk dat mijn remmen goed werkten.
Ik was toch wel heel blij dat ik die berg niet over moest! Even stoppen, zonnebril af en lichten aan. Gelukkig had ik mijn jasje nog aan, het was er immers lekker fris. Het was wel opletten geblazen om de waterdruppels te vermijden die van het plafond naar beneden drupten.
oef, terug in het zonlicht
Overal kon je wijn proeven, het was hier immers de Bourgogne, was ik op al die uitnodigingen in gegaan, dan zat ik zo zat als een kanon op de fiets! Ze zouden me waarschijnlijk niet zo graag hebben zien komen, veel wijn kon ik immers niet meenemen.
19 kilometer lang mocht ik de "voie verte" volgen
De rest van de route liep de hele tijd langs de autoweg, die gelukkig meestal niet druk bereden werd.
Al van ver zag ik dit mooie kerkje, ik maakte een toertje om het goed te kunnen fotograferen, dat was wel een hellinkje waard, vond ik. Ik vroeg aan een inwoonster, die toevallig net aankwam en uit de wagen stapte, hoe dit dorp heette, ze bleek bijzonder fier te zijn op Fuisse (met accent aigu)
En om zeker niet te vergeten waar ik me bevond:
Net op tijd!
Een openbare wasplaats, duidelijk niet meer in gebruik, het bassin was immers leeg.
Nog steeds geen glaasje proeven?
In Julienas kon je zelfs proeven in een verlaten kerk.
Vermits ik de hele tijd langs de autoweg fietste, sloeg ik een klein wegje in om een rustige picknickplek te zoeken. Ik voelde dat het tijd was om terug wat energie op te doen.
En dan terug op weg, de meeste hoogtemeters waren al genomen, maar er volgden er nog!
Wat een verscheidenheid aan kerken
Alles herinnerde aan de wijnbouw
Ik was dus van Bourgogne naar Beaujolais gefietst
En opnieuw een totaal andere stijl
Zo kwam ik eindelijk weer aan de Saone
En in Montceaux, waar ik nu lekker geniet in de tuin
Weer een pittige tocht, straf madammeke 🌻
BeantwoordenVerwijderen