Van Capestang naar Tuchan 72,3 km 723 hoogtemeters

Donderdag 25 juli Capestang - Tuchan

Gisterenavond begon er om kwart na tien een klank- en lichtspel, het pleintje vóór de kerk zat vol.  Iedereen werd welkom geheten in het Frans, het Baskisch en het Engels, de rest van de voorstelling ging verder in het Frans. Capestang bleek vroeger, in de Middeleeuwen een belangrijke plaats te zijn geweest. Na een beetje geschiedenis, volgde een sprookje. Ik ben echter niet gebleven tot het einde, ik wou er vroeg uit deze morgen.

Dit was diezelfde kerk in daglicht

Na een bezoekje aan de bakker, begon ik vol goede moed aan de tocht van vandaag.

Saint-Marcel-sur-Aude

Nevian

Daar was nog een beetje werk aan, wel heel mooi gelegen!

De route liep nogal vaak langs de autoweg, maar af en toe had ik het geluk om op een rustige landweg te mogen rijden.

Het was minder warm dan gisteren, er kwamen nogal wat wolken opzetten en er woei een stevige wind.
Het klopte wel niet wat mijn gastheer van een tijdje geleden vertelde : "en vélo on a toujours le vent de face", maar vandaag moest ik mij er toch af en toe een weg doorheen klieven.

Al van ver viel het grote gebouw van het "Domaine de l'Arbousier" op

Dit was duidelijk Baskenland

De tuin van een plaatselijk kunstenaar stond vol met metalen beelden, het viel op dat ze gemaakt waren van recyclagemateriaal.

Toen ik jaren geleden voor het eerst in deze streek op bezoek kwam bij Helga, had ik hier mijn hart al wat verloren.

Aire de picnic

Veel had ik niet meer over, het hoeft niet altijd uitgebreid te zijn, ik had ondertussen al stevige trek en dan smaakt alles.

Blijkbaar is het hier al een tijdje droog, deze rivierbedding bevatte alleszins geen spatje water meer.

Toen ik de baan voor mij zag, dacht ik dat ze naar beneden liep, maar waarom moest ik dan zo duwen? Op mijn gps zag ik de hoogtemeters maar stijgen, dus ik was aan het klimmen, vandaar...

Af en toe kon ik het niet laten om even te stoppen om het mooie landschap vast te leggen., als er geen auto aankwam tenminste.

Blijkbaar waren er hier in november 1999 ernstige overstromingen,  aan twee bruggen stond er een bord dat er naar verwees.

Hier heel dicht in de buurt van Tuchan staat het "Château d'Aguilar" of wat er van overblijft.

Tuchan ligt in de streek van de Katharen, Quéribus en Peyreperthuse zijn hier vlak in de buurt.

"La gite du Saint roch" ligt op het einde van een heel steil pad, het was een hele toer om er te geraken, ik was pompaf toen ik hier aankwam. Ik heb me in een ligstoel geploft en ben er in slaap gevallen, meer dan een uur later zag ik een briefje hangen aan het huis met een boodschap aan mij gericht, ik mocht mij installeren in de kamer links beneden.

Het is hier het aards paradijs!

Morgen is het de laatste dag van mijn onderneming, dan zou ik moeten aankomen in Fourques bij Helga. Ik kijk er al naar uit!