Van Bayon naar Bains-les-Bains 81,4 km 610 hoogtemeters

Woensdag 10 juli Bayon - Bains-les-Bains

Bij het verlaten van Bayon fietste ik langs een autoluwe baan, toen een Franse cyclist een gesprek met me aanknoopte.

"Vous êtes bien chargé"
"oui, ça pese" (accent grave lukt nog niet!)
"Vous allez ou?"
"A Bains-les-Bains"
"C' est la fin de votre route?"
"Non je vais á Fourques, pres de Perpignan"
"Et vous venez d' ou?"
"De Ninove, pres de Bruxelles"
"Olala"
"Combien de km au total?"
"Environ 1700"
"Vous êtes bien courageuse!"

Na een vijftal kilometer kon ik de autoweg al verlaten en een kleine rustige baan nemen, waar ik geen enkele auto tegenkwam.

En nog meer groen en natuur, ik werd wel heel hard verwend vandaag

Aangekomen in de Vogezen, was het volop genieten van de prachtige landschappen.

Dus trappen en ondertussen goed rondkijken

Meer dan dertig kilometer liep de route langs het water, vooral langs kanalen met sluizen.

 En verder langs rustige landwegen

Ik vond eindelijk een rustige picknickplek in de schaduw, een beetje van de rijweg verwijderd

Even een bezoekje waard

De Franse snelweg!

Rustig verder, een beetje op en neer, maar het ging heel geleidelijk aan.
Er cirkelden drie buizerds boven mijn hoofd, het is te zeggen, ik denk dat het buizerds waren. Yves, mijn gastheer in Ancemont vertelde me dat er veel wouwen in de streek zitten en dat die blijkbaar vaak in groep voorkomen. De drie roofvogels die ik zag, hadden een cirkelvormige witte vlek onderaan dichtbij de buitenkant van hun vleugels en ze bleven maar píhou, píhou roepen. Hulplijn? Rita Saerens?

dan ging het terug langs het water, nu voor een lange tijd.

Creatief omgaan met wat je in het water vindt!

Ik zag een mus op het pad met een blad spelen, dat dacht ik, maar het bleek een krekel te zijn. De mus loste even zijn prooi toen ik voorbij fietste, om die onmiddellijk nadien weer te grijpen. Dit was toch wel een groot insect voor zo'n kleine vogel.

Alle sluizen gaan automatisch open als er een schip nadert, het zou inderdaad niet verstandig zijn om er op te lopen, maar blijkbaar moet er regelmatig aan worden herinnerd.

Nog meer water, aan weerszijden van het pad nog wel.

Spijtig, ik kwam hier blijkbaar een dag te vroeg aan,
"Marchés de France" "Bains les Bains, le vendredi de 8h á 12h"

Ik was het centrum al voorbij en kwam zelfs aan het bord dat het einde van Bains-les-Bains aangaf en mijn gps stuurde me nog een heel eind verder, dus belde ik voor alle zekerheid Tiny van vriendenopdefiets, waar ik zou logeren, op en vroeg haar of het klopte dat ik die steile helling op moest, ik zag het immers niet zitten om die te nemen als het niet nodig was. Ik had echter geen geluk, ik moest flink naar omhoog trappen om eindelijk het rustig gelegen logement te bereiken.
Ik werd er hartelijk ontvangen, kreeg thee en koekjes aangeboden en werd zelfs uitgenodigd om samen met hen het avondmaal te gebruiken, waar ik met plezier op inging. Ik stelde voor om te helpen om gezellig samen voor het eten te zorgen, lekker veel groentjes, vooral uit eigen tuin. En stel je voor ijs met versgeplukte besjes als dessert!