Seveux - Longeault 79 km 359 hoogtemeters

Vrijdag 12 juli Seveux - Longeault

Na een karig ontbijt op zijn Frans, ging ik eerst bij de plaatselijke bakker langs om een "pain complet" en een stukje Morbier kaas, voor deze middag.

Ik kwam snel op een rustige baan tussen de bomen, waar de vogels al volop aan het zingen waren.
Soms zag ik vogeltjes rustig op het pad zitten, maar van zodra ik dichterbij kwam, stoven ze allemaal weg, zich er niet van bewust dat ik hen zo graag van dichtbij wou observeren. Kraaien, roeken, eksters en ook wel merels kon ik heel goed bekijken, ook de witte kwikstaart heb ik al vaak goed kunnen herkennen. Langs de velden hoor ik de veldleeuwerik soms hoog in de lucht lawaai maken, slechts 1 keer heb ik hem zien dalen, alle andere keren zat ik maar in de lucht te turen zonder te zien waar hij zich bevond. Vinken heb ik al heel veel gehoord en het viel me op dat sommige vinken in Frankrijk anders zingen dan bij ons, het gekende suskewiet, waarbij de toon op het einde naar boven gaat, wordt vaak vervangen door een einddeuntje dat naar beneden gaat, niet alle Franse vogels echter zijn de suskewiet vergeten, er zijn er die ook op zijn Vlaams zingen.

Ik belandde snel opnieuw op het pad naast de Saone en zou dit vandaag nog vaak volgen.

Langs de oevers kon ik weerom genieten van een weelderige bloemenpracht

een prachtige kaardenbol

Op deze kaarten kon ik heel goed volgen waar precies ik me bevond

Ik zag op de affiche dat Ronchamp blijkbaar van hieruit te bezoeken was, maar nergens zag ik het vermeld op de kaart en vermits ik geen verbinding had kon ik Google maps niet consulteren, ik had anders met plezier een kleine omweg gemaakt om la chapelle Notre Dame-du-haut van Le Corbusier te bezoeken, dit wou ik immers al jaren zien.

Zwerfvuil vind je blijkbaar overal!

Zijn ze in Frankrijk gespecialiseerd in eigenaardige kerken?

Terwijl ik onder de middagzon verder ploeterde, had deze slimme ezel een plaatsje gevonden in de schaduw.

Het viel wel mee hoor, de wolken legden vaak een sluier over de zon.

een spookboom

Ik had de baan vaak voor mij alleen, zalig was dat!

De wolken kwamen opzetten, gelukkig bleef de regen de hele dag weg.

Het uitstalraam van de plaatselijke taxidermist, ik zie de dieren liever levend.

Boven mijn hoofd cirkelde er opnieuw een buizerd, ik probeerde hem te fotograferen, wat ik de vorige dagen ook al vaak had geprobeerd, maar telkens ik mijn smartphone klaar had, vlogen ze de andere kant op. Nu had ik hem even in beeld, maar hij was echter al verder weg toen ik afdrukte.

Lamarche sur Saone, daar zou ik aanvankelijk logeren, maar de gastheer via airbnb had afgezegd, ik had een alternatief gevonden een eind verderop, nog even verder trappen dan maar.

Ik had even een déja vu, ik herinnerde me de laatste tocht op weg naar Berlijn vorig jaar, toen ik helemaal onderuit ging en tegen de vlakte belandde op het zand met grindpad dat steil naar beneden ging. Deze keer ging het pad nog gevaarlijker naar beneden en moest ik bijzonder goed opletten om niet helemaal weg te schuiven. Bergop ging het heel wat beter, bij de afdalingen echter was ik niet op mijn gemak.

War een mooie plek is het hier!

Ik zit rustig op het terras deze blog te schrijven, met begeleiding van krekelmuziek.

De gastheer was bijzonder vriendelijk, hij liet me de gite des 3 rivieres zien, alles prima in orde, al wat je je kan wensen. Ik vroeg hem waar ik een ijsje kon kopen en hij nodigde me uit om er eentje te komen eten bij hem op het terras, dat liet ik me geen tweemaal zeggen!

Ik kon onmiddellijk mijn wasje doen

daarna een heerlijke douche nemen

Er was een Aldi op ongeveer een kilometer, vermits ik over een keuken kon beschikken, ging ik inkopen doen voor het avondmaal en het ontbijt morgenvroeg,

En straks ga ik slapen in de prinsessenkamer

met airco!